Door Mechteld Keller
Voor mijn zwangerschap nam ik mijn lichaam nog wel eens voor lief. Ik vond mijn lijf niet goed genoeg, iets waar ik mijn dansacademieverleden graag deels de schuld van in de schoenen schuif. En daarnaast had ik helemaal niet zo goed door wat mijn lijf eigenlijk allemaal deed. Dat het zo goed functioneerde en me overal bracht waar ik naartoe wilde gaan. Tijdens mijn zwangerschap begon ik opeens te genieten van mijn lichaam. Mijn lichaam wat voorheen niet goed genoeg was, was nu ‘ineens’ in staat om een mensje te dragen, te creëren zelfs. Ik genoot ervan dat ik al vanaf dag één (ja echt, ik wist meteen dat ik zwanger was) zo bewust bezig kon zijn met de kleine en met alle mooie veranderingen in mijn lijf en leven. Rond mijn bevalling schrok ik ervan. Te ziek zijn om een natuurlijke bevalling mee te mogen maken en onder narcose een keizersnede ondergaan was iets wat ik nu niet bepaald in de planning had staan. Ziek worden voor en opnieuw na mijn bevalling ook niet. Het herstel duurde even, maar tegelijkertijd ging dit eigenlijk ook weer bijzonder snel. Blijkbaar wist mijn lichaam nog steeds hoe krachtig het ooit geweest was, en wilde mijn zelfgenezend vermogen terug naar die staat van zijn.
Wat ik nu in de hand heb, is het gezond houden van mijn nu weer gezonde lijf. En daarvoor heb ik een optimale combinatie gevonden. Uiteraard lekker veel yoga, zelf in beweging blijven, zowel fysiek als mentaal, energetisch en spiritueel. Van tijd tot tijd naar de osteopaat om mijn organen, gewrichten en spieren te ondersteunen. Energetische massages. En daarnaast volg ik privé pilateslessen bij mijn lieve collega Mieke. Mieke is ge-ni-aal. Voor iedere oefening en iedere beweging heeft zij een metafoor. Metaforen die enorm helpen om delen in mijn lijf aan te spreken waarvan ik niet eens wist dat ik ze (nog) had. Na een keizersnede is de kans groot dat je een soort verdoofd gevoel rondom je litteken krijgt. Een beetje vergelijkbaar met het (gebrek aan) gevoel in je wang na een verdoving van de tandarts. Maar dan dus een heel stuk onderbuik. Daar waar ik voorheen precies wist welke spier ik aan kon spannen, wat ik deed in een oefening, is het nu echt een uitdaging om de spieren terug te vinden. En er dan ook nog eens controle over te hebben. Vroeger heb ik veel pilates gedaan, maar nooit heb ik zo goed begrepen wat ik nu precies moet doen in een oefening. Ik werd toen door de lessen heen gepraat zonder de uitleg echt te snappen en was eigenlijk altijd maar wat aan het doen. Het plezier was door het drillen op de dansacademie ver te zoeken. Maar nu geniet ik ervan, en kan ik zelfs in de inspanning ontspanning vinden. Door Mieke’s uitleg, de metaforen, de hands-on begeleiding en haar fijne energie, vind ik pilates zelfs opeens leuk! Daarnaast heeft ze een heerlijk warmtekussensysteemding waar je op mag liggen. Uiteindelijk ga je er dan ook oefeningen op doen, maar misschien kun je haar omkopen om hier gewoon wat langer op te blijven liggen ;). Ik denk dat na een zwangerschap of wanneer je van een ander (fysiek) iets moet herstellen, één of meerdere privé pilateslessen super helpend kunnen zijn. Helend zelfs. Het vertrouwen in je lijf komt enorm snel terug als je merkt wat je allemaal kunt, soms met een beetje hulp van Mieke, soms met een beetje hulp van de hulpmiddelen waarmee je werkt, maar vooral met je eigen lijf. Je lichaam wat zo krachtig en veerkrachtig is. Je lichaam waar zoveel wijsheid in zit.