Vetten worden vaak ingedeeld in verzadigde vetzuren en onverzadigde vetzuren. Er is ook een andere indeling mogelijk: die in korteketenvetzuren, in minddellangeketenverzuren en langeketenvetzuren. Hoe korter de keten, hoe kleiner de vetzuurmoleculen zijn en hoe makkelijker ze kunnen worden opgenomen door het lichaam. Bijna alle vetten die we kunnen eten vallen onder de langeketenvetzuren. Korte- en middellangeketenvetzuren worden veelal in de darmen aangemaakt. Korteketen- en middellangeketenvetzuren kunnen in je darmen worden gemaakt door bepaalde vriendelijke darmbacteriën. Deze darmbacterieën hebben vezels nodig. Planten dus. Vezels komen altijd van planten, dierlijke producten hebben geen vezels. Je darmbacterieën fermenteren deze vezels waardoor de vetzuren ontstaan. Deze vetzuren geven jouw cellen super veel energie. Ze worden direct door de darmwand opgenomen en naar je cellen gebracht. Deze vetzuren blijken ook nog eens krachtige ontstekingsremmers te zijn.
De vetzuren die in de darmen ontstaan zijn onder andere acetaat en butyraat (boterzuur). Acetaat heeft de eigenschap dat het de kwaliteit van het darmslijmvlies verbetert en werkt als ontstekingsremmer. Butyraat is nog een veel krachtigere ontstekingsremmer.
Butyraat staat dus bekend als een krachtige ontstekingsremmer: het is de werkzame stof in veel medicijnen die ontstekingen remmer. Het heeft een positieve invloed op het immuunsysteem waardoor het beschermt tegen infecties en ziekte. Daarnaast heeft butyraat nog veel meer goede eigenschappen tegen bv: suikerziekte, darmziekten zoals de ziekte van Crohn, hersenziekte en nog veel meer.
Het is een vetzuur wat je dus produceert in je darmen, maar je kunt het ook eten. Butyraat ofwel boterzuur is te vinden in roomboter. Echte roomboter, dus niet alle in een fabriek geproduceerde slappe aftreksels zoals margarine, halvarine etc.
Een product dat nog meer butyraat bevat is ghee. Ghee is geklaarde boter, met andere woorden : roomboter waaruit de eiwitten en zouten zijn verwijderd. Het is dan vrij van lactose en caseïne (dierlijk eiwit dat in melk voorkomt). Ghee bevat zelfs twee keer zoveel butyraat als roomboter. Koop bij voorkeer ghee die gemaakt is van melk met gras gevoerde koeien of maak het zelf.
Ghee, al eeuwenlang wordt het gebruikt als geneesmiddel.
In de Ayurveda, wordt ghee al eeuwenlang succesvol ingezet bij allerlei spijsverteringsproblemen, maar ook bij allergieën, artritis en auto-imuunziektes.
Ghee is daarbij ook nog eens geschikt om te verhitten, het blijft stabiel, dat wil zeggen dat er geen vrije radicalen vrijkomen, tot een temperatuur van maar liefs 250 graden.
Deze informatie heb ik gehaald uit het boek van Marjolein Dubbers met de titel: Eet meer energie.
Hoe maak je zelf Ghee?
Ingrediënten
• 1 kg roomboter, liefst van grasgevoerde runderen
Bereiding
- Smelt de boter in een steelpan en breng het vervolgens aan de kook. Laat 10-15 minuten zachtjes koken.
- De boter begint al snel te schuimen. Blijf koken tot de boter voor de tweede keer schuimt en het geheel een mooie gouden kleur heeft gekregen. De meeste melkbestanddelen liggen dan op de bodem van de pan (soms zijn ze wat bruin verkleurd) en een klein deel ligt nog bovenop. De boter ruikt nu naar versgebakken croissants.
- Schenk de ghee door een kaasdoek of heel fijne zeef in 2 potten van 500 ml.
- Bewaar in een goed afgesloten pot bij kamertemperatuur, het is dan met gemak 3 maanden houdbaar, in de koelkast is het 1 jaar goed. In de Ayurvedische teksten wordt gesteld dat het eeuwenlang goed blijft.